ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 6/06/2013
«Κυρία Πρόεδρε και κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, κύριοι Βουλευτές, πράγματι σήμερα η συζήτηση είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα για δύο λόγους:
«Κυρία Πρόεδρε και κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, κύριοι Βουλευτές, πράγματι σήμερα η συζήτηση είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα για δύο λόγους:
Πρώτα από όλα, αποδεικνύει ορισμένα ζητήματα που έχουν σχέση με τον Κανονισμό. Διότι θα παρατηρήσατε – και δικαίως - ότι όσοι συνάδελφοι - μέλη της Επιτροπής έχουν μιλήσει – και σωστά μίλησαν - έχουν πολλή περισσότερη γνώση του θέματος από τους υπόλοιπους. Και αυτό είναι λογικό, μια και συμμετέχουν στην Επιτροπή. Όταν, όμως, γίνεται μία συζήτηση, προφανώς, θα πρέπει να γίνεται επί ίσοις όροις, δηλαδή να έχουν την ίδια εικόνα και την ίδια πρόσβαση στα στοιχεία και σε μάρτυρες και στο κλίμα και στη διαδικασία και οι υπόλοιποι Βουλευτές.
Κατά την έννοια αυτή, θα πρέπει να εξεταστεί το πώς από εδώ και πέρα θα λειτουργεί αυτός ο Κανονισμός. Διότι θα πρέπει να δοθεί – και αυτό είναι σωστό, κατά τη γνώμη μας- δημοσιότητα - πλήρης δημοσιότητα - στις εργασίες της Επιτροπής, ούτως ώστε και αυτά που λένε οι μάρτυρες να κρίνονται και να ακούγονται, αλλά και να υπάρχει ενημέρωση του ελληνικού λαού και προφανώς και ενημέρωση και των υπολοίπων Βουλευτών, οι οποίοι, βεβαίως, όταν έρθει το συνολικό πόρισμα, να έχουν όλα τα στοιχεία για να τοποθετηθούν και για να κρίνουν. Τώρα, όμως, εμβόλιμα, σε τέτοιες διαδικασίες, προφανώς – και πολύ καλά κάνουν οι συνάδελφοι που γνωρίζουν τα θέματα και μας τα λένε - εμείς έχουμε περιορισμένη εικόνα των θεμάτων.
Το πιο σημαντικό, όμως, που εγώ πιστεύω ότι αποδεικνύεται για άλλη μία φορά, είναι το εξής: Να πάμε στην πλήρη κατάργηση του άρθρου 86, όπου υπάρχει αυτή η ιδιότυπη προστασία όσων ασκούν υπουργικά καθήκοντα και να είναι πλέον και αυτοί αντιμέτωποι με το φυσικό δικαστή. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να το αναδεικνύουμε. Και δεν το αναδεικνύουμε μόνο εμείς. Έχει ειπωθεί και από άλλους Βουλευτές.
Η τρίτη παρατήρηση είναι ότι εμείς, με ολοκληρωμένη πρόταση την οποία καταθέσαμε στις 9/1/2013, είχαμε από τότε επισημάνει ότι υπάρχουν πολύ συγκεκριμένα στοιχεία για την παραπομπή του κ. Παπακωνσταντίνου, για τον οποίο συζητούμε τώρα και για το αδίκημα της απιστίας.
Ειπώθηκε τότε από την πλευρά της πλειοψηφίας ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα και ότι δεν υπήρχαν επαρκή στοιχεία. Και επέμεναν στη δική τους πρόταση.
Θα σας διαβάσω κάτι από την πρόταση της πλειοψηφίας. Λέει: «Γνωστό είναι, λόγω της δημοσιότητας που έχει λάβει το όλο θέμα, αλλά και των προσφάτων καταθέσεων στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, ότι περί τα μέσα του έτους 2010 το Γαλλικό Υπουργείο Οικονομικών παρέδωσε στον Έλληνα Πρέσβη στο Παρίσι κ. Χαλαστάνη ένα ψηφιακό δίσκο, στον οποίο περιέχονται δύο χιλιάδες εξήντα δύο ηλεκτρονικά αρχεία». Αυτή είναι η πρόταση παραπομπής της Πλειοψηφίας.
Άρα, εσείς οι ίδιοι λέτε ότι το Γαλλικό Υπουργείο Οικονομικών παρέδωσε. Επομένως, η παράδοση αυτή ήταν νόμιμη. Δεν υπήρχε κανένα θέμα να αμφισβητηθεί η παράδοση. Αυτό το λέτε στην εισήγησή σας και με βάση αυτό παραπέμψατε τον κ. Παπακωνσταντίνου.
Κι αν διαβάσετε τα πρακτικά - γιατί καλό θα είναι να διαβάσουμε όλοι τα πρακτικά της 17ης Ιανουαρίου, για να ξέρουμε τι είχε πει καθένας - θα δείτε ότι σας είχαμε πει πως ακόμα και από την πρότασή σας – εγώ, μάλιστα, στην εισήγησή μου στηρίχθηκα στην δική σας πρόταση για να σας αποδείξω ότι πρέπει να διευρυνθεί το κατηγορητήριο - εφόσον δέχεσθε ότι το Γαλλικό Υπουργείο Οικονομικών παρέδωσε στον Έλληνα Πρέσβη στο Παρίσι, τον κ. Χαλαστάνη, το CD κι εν προκειμένω ο κ. Παπακωνσταντίνου εν συνεχεία δεν έκανε τίποτε, υπήρχε η απιστία κι έπρεπε να το είχατε βάλει μέσα στο κατηγορητήριο. Τι σας έδωσε παραπάνω το έγγραφο που ήρθε; Τι λέει παραπάνω; Τίποτα.
Συνεπώς, το ξέρατε. Διότι αλλιώς πού το βρήκατε και το γράψατε; Θα πρέπει να δεχθούμε ότι γράψατε κάτι το οποίο δεν ίσχυε. Ίσχυε, λοιπόν. Εγώ το δέχομαι. Και σας είχα πει από τότε ότι τα πράγματα είναι δεδομένα, ότι δεν υπήρχε καμία παρανομία και ότι από τότε έπρεπε να τον παραπέμψετε για απιστία. Δεν το κάνατε, όμως. Δεν το κάνατε γιατί θέλατε να συγκαλύψετε; Για ποιο λόγο δεν το κάνατε;
Εγώ, λοιπόν, να σας πω το εξής: Μήπως δεν το κάνατε γιατί δεν θέλατε να ανοίξετε μία διαδικασία που αφορά στην παραπομπή Υπουργών Οικονομικών για απιστία; Διότι αυτό είναι το θέμα όλο. Το ποινικό και το πολιτικό ζήτημα που προκύπτει είναι αυτό. Και στην εισήγησή μου τότε σας είχα πει: «Πρέπει να καταλάβουμε ότι ο Υπουργός Οικονομικών δεν είναι μόνο για να βάζει φόρους, αλλά για να κοιτάζει πώς θα εισπράξει και ποσά τα οποία μπορεί να εισπράξει».
Εάν, λοιπόν, δεν ενεργεί ορθά, σύμφωνα τώρα με το νέο κατηγορητήριο που βάζετε, λέτε: Με βάση το άρθρο 256 του Ποινικού Κώδικα υπάλληλος που κατά τον προσδιορισμό, την είσπραξη ή τη διαχείριση φόρων, δασμών, τελών ή άλλων φορολογημάτων ή οποιωνδήποτε εσόδων – προσέξτε τη λέξη «εσόδων»- ελαττώνει εν γνώσει του τη δημόσια, τη δημοτική ή την κοινοτική περιουσία ή την περιουσία Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου, της οποίας η διαχείριση του είναι εμπιστευμένη, για να ωφεληθεί ο ίδιος ή άλλος, τιμωρείται.
Παρακάτω λέτε: «Ο Υπουργός Οικονομικών…» - αυτό θυμηθείτε το γιατί θα έρθουν και άλλες τέτοιες υποθέσεις, έχει αξία - «…είναι ο κατ’ εξοχήν αρμόδιος υπάλληλος κατά την έννοια των άρθρων 13 και 256 του Ποινικού Κώδικα…» –αυτά που σας είχα πει εγώ τον Ιανουάριο- «…που εποπτεύει, κατευθύνει τις δημόσιες υπηρεσίες, οι οποίες έχουν αρμοδιότητα για τον προσδιορισμό, την είσπραξη και τη διαχείριση φόρων κλπ..» Μου αρέσει αυτό το «κλπ.», γιατί θα έχει ενδιαφέρον για αργότερα. «Με αυτό το δεδομένο και λαμβανομένου υπ’ όψιν ο Παπακωνσταντίνου να παραπεμφθεί». Πολύ ωραία.
Συνεχίζω τι σας είχα πει τότε. Σας είχα πει τότε ότι ο Υπουργός Οικονομικών δεν είναι μόνο για να βάζει φόρους. Και αυτό ας είναι ένα μήνυμα προς άλλους. Όταν μπορείς να εισπράξεις δισεκατομμύρια από το κατοχικό δάνειο και δεν κάνεις καμία κίνηση, ο Υπουργός Οικονομικών ας το λάβει σοβαρά υπ’ όψιν. Και επειδή από αυτό το Βήμα σας είπαμε ότι πλέον σας είχαμε καταστήσει σαφές με ερωτήσεις, παρεμβάσεις και στοιχεία ό,τι αφορά τις γερμανικές αποζημιώσεις, το κατοχικό δάνειο και ότι όσο δεν ενεργούσατε εμπίπτατε σε αυτές τις διατάξεις, σπεύσατε μετά από λίγο να διαμορφώσετε μία πρόταση να εξετάσει το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους πώς θα εισπράξει τις γερμανικές αποζημιώσεις για να καλυφθείτε.
Γι’ αυτό, λοιπόν, έχει ενδιαφέρον αυτό που κάνατε. Κι έχει ενδιαφέρον και για τα σημερινά.
Και τι λένε τα σημερινά; Έχουμε ένα μνημόνιο, το οποίο έχει αποτύχει. Σήμερα το ΔΝΤ δέχτηκε ότι υπήρχε πλήρης αποτυχία. Η χώρα ζημιώθηκε. Το ερώτημα – σας έχω κάνει και σχετική επίκαιρη ερώτηση - είναι το εξής: Εφόσον η χώρα ζημιώθηκε, εφόσον συνομολογεί το ΔΝΤ - τώρα και άλλες φορές - εφόσον συνομολογεί και η Ευρωπαϊκή Ένωση ότι ήταν λάθος η συνταγή και η ζημία υφίσταται, θα κάνετε αγωγή αποζημιώσεως εις βάρος της τρόικα για να εισπράξει το ελληνικό δημόσιο τη ζημία, η οποία ανέρχεται σε αρκετά δισεκατομμύρια; Εάν δεν την κάνετε, μήπως από εδώ και πέρα, με όλη αυτήν τη διαδικασία, θα έρθει κάποια στιγμή που θα κληθεί κάποιος, που δεν κάνει αυτές τις ενέργειες, να λογοδοτήσει; Προσέξτε το! Διότι εφόσον ζημιώθηκε η χώρα και εφόσον υπάρχει ειδικό άρθρο στη δανειακή σύμβαση την πρώτη, που λέει ότι όλες οι διαφορές μεταξύ των μερών επιλύονται στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οφείλετε να κάνετε αγωγή αποζημιώσεως και όχι να λέτε, «Θα αξιοποιήσουμε το λάθος του ΔΝΤ για να κάνουμε διαπραγμάτευση». Αυτό είναι λάθος! Θα προσδιορίσετε οικονομικά τη ζημία και θα κάνετε αγωγή αποζημιώσεως. Αλλιώς εμείς επιφυλασσόμαστε με αυτή τη διαδικασία να επανέλθουμε, εάν δεν γίνει.
Και πώς θα χαρακτηρίσετε έναν Υπουργό Οικονομικών ο οποίος γνώριζε ότι είναι λάθος η συνταγή; Είχε, λέει, προειδοποιήσει και ταυτόχρονα εφαρμόσει τη λάθος συνταγή.
Διαβάζω, λοιπόν, από το σημερινό φύλλο της εφημερίδας «Τα Νέα» στη σελίδα 9: «Γιάννης Στουρνάρας: Τους τα είχα πει. Είναι πολύ θετικό να μαθαίνουμε από τα λάθη μας, παρατηρεί με νόημα ο Υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας…» - παρατίθεται και φωτογραφία - «…απαντώντας σε ερώτηση των «Νέων» σχετικά με το νέο έγγραφο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.» Εννοεί αυτό που αναφέρει ότι υπήρχε λάθος. «Ο ίδιος συνέβαλε…» -προσέξτε!- «…στη διαμόρφωση του εγγράφου, αφού είχε ερωτηθεί σχετικά για τις αδυναμίες του προγράμματος υπό την ιδιότητα του τότε Προέδρου του ΙΟΒΕ.» Τον είχαν ρωτήσει τον άνθρωπο. Και συνεχίζει: «Όπως λέει τώρα, είχε τότε επισημάνει στους τεχνοκράτες ότι κακώς το πρόγραμμα έδινε έμφαση κυρίως στη μείωση του ελλείμματος και όχι στις διαρθρωτικές αλλαγές».
Άρα, λοιπόν, τους λέει τότε, «Το πρόγραμμά σας είναι λάθος». Και μετά τι κάνει; Παρ’ ότι ήξερε ότι το πρόγραμμα είναι λάθος, ως Υπουργός Οικονομικών το εφαρμόζει. Και υφίσταται ζημία η χώρα! Υπάρχει κανένα ζήτημα με αυτό; Δεν ξέρω. Σκεφτείτε το.
Άρα, λοιπόν, έχει μία μεγάλη αξία η σημερινή διαδικασία, διότι αποδεικνύει ότι εδώ υπήρχαν όλες οι χρονικές δυνατότητες προ πέντε μηνών να έχει ξεκινήσει η διαδικασία για την απιστία και να έχουν μπει μέσα στο κάδρο και άλλοι. Γιατί δεν μπορεί να βάζεις μόνο τον Υπουργό Οικονομικών. Με το άρθρο 82 του Συντάγματος, με την ίδια ανάλυση και την ίδια λογική και την ίδια επιχειρηματολογία, στο κάδρο είναι και ο Πρωθυπουργός, ο Γιώργος Παπανδρέου τότε και συνεχίζει το αδίκημα να πιάνει και τον Ευάγγελο Βενιζέλο και τον κ. Παπαδήμο που ήταν Πρωθυπουργός. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Αλλά δεν το κάνετε.
Κοιτάξτε, όμως, το εξής: Είναι σημαντικό ότι σήμερα – απ’ ό,τι βλέπω - ομοφώνως θα δεχθεί η Βουλή – δεν ξέρω αν έχει ξαναγίνει άλλη φορά - ότι για τον Υπουργό Οικονομικών, ο οποίος έχει τη δυνατότητα να προχωρήσει σε είσπραξη φόρων, στο χτύπημα της φοροδιαφυγής και δεν το κάνει, ανοίγει ο δρόμος ποινικών ευθυνών, πέραν των πολιτικών ευθυνών.
Αυτό, πιστεύω, ότι είναι ένα μήνυμα σημαντικό στη σημερινή εποχή, που χειμάζεται ο ελληνικός λαός, που με την έκθεση του ΔΝΤ ετοιμάζεστε να του βάλετε άλλα δύο χρόνια νέο μνημόνιο, να τον καθηλώσετε, ενώ μπορείτε να εισπράξετε φόρους, μπορείτε να εισπράξετε ή να επιχειρήσετε να εισπράξετε το κατοχικό δάνειο και τις γερμανικές αποζημιώσεις.
Άρα, λοιπόν, δεν είναι πλέον πολιτικά τα ζητήματα για τις γερμανικές αποζημιώσεις, για το κατοχικό δάνειο, για τη διεκδίκηση αποζημίωσης από την τρόικα για την καταστροφή, που έλεγε εδώ ο Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών, απαντώντας σε ερώτησή μου, ότι αυτά δεν γίνονται.
Τώρα, λοιπόν, με την απόφαση που θα πάρει η Βουλή, ανοίγει ένας δρόμος προς γνώσιν και διά τας νομίμους συνεπείας σε σχέση με αυτούς που κυβερνούν και αυτούς που εκτελούν τα μνημόνια».
