Δελτίο τύπου 18/12/2013
Κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε την πρόταση για τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ. Πράγματι, σύμφωνα με τον Κανονισμό της Βουλής, σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής έχουμε προκειμένου να εξεταστούν ειδικά ζητήματα δημοσίου ενδιαφέροντος. Ποια είναι τα ζητήματα τα οποία απασχολούν και πρέπει να μας απασχολήσουν με αφορμή τη συγκεκριμένη αίτηση;
Κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε την πρόταση για τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ. Πράγματι, σύμφωνα με τον Κανονισμό της Βουλής, σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής έχουμε προκειμένου να εξεταστούν ειδικά ζητήματα δημοσίου ενδιαφέροντος. Ποια είναι τα ζητήματα τα οποία απασχολούν και πρέπει να μας απασχολήσουν με αφορμή τη συγκεκριμένη αίτηση;
Πρώτον, ζητήματα που άπτονται της εθνικής άμυνας της χώρας, διότι είναι μεγάλη ανάγκη αυτήν τη στιγμή η Ελλάδα να έχει τα υποβρύχια τα οποία πραγματικά σκουριάζουν στο Σκαραμαγκά. Αυτό είναι ένα κυρίαρχο ζήτημα σε μια φάση που η Τουρκία αμφισβητεί συνεχώς κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, τη στιγμή που η Τουρκία προσπαθεί στα επόμενα χρόνια να εξοπλιστεί με υποβρύχια τύπου «214», ενώ σήμερα βρίσκεται - και από καιρό βρισκόταν - σε δυσμενή θέση.
Δεύτερον, θέματα που έχουν σχέση με την τεράστια οικονομική κρίση που αντιμετωπίζει η χώρα και ιδίως με κλειστά ναυπηγεία, με χιλιάδες εργαζόμενους οι οποίοι δεν αμείβονται.
Τρίτον, ποιος θα είναι ο ρόλος της ναυπηγικής βιομηχανίας στη χώρα μας; Μια χώρα η οποία διαθέτει έναν τεράστιο εμπορικό στόλο με τους Έλληνες εφοπλιστές να διαθέτουν τρεις χιλιάδες τριακόσια πλοία, να κάνουν επενδύσεις για φέτος 11 δισεκατομμυρίων δολαρίων και άλλα 3 δισεκατομμύρια δολάρια σε μεταχειρισμένα πλοία, τη στιγμή βέβαια που αποφεύγουν, λόγω της νομοθεσίας, να συνεισφέρουν και αυτοί καθοριστικά στην άσχημη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας, καθώς έχουν πάρα πολλές φοροαπαλλαγές που πρέπει πλέον να επανεξεταστούν.
Ποιος θα είναι ο ρόλος σε σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία έχει κάνει μια επιθετική πολιτική, μια πολιτική η οποία παραβιάζει και το κοινοτικό Δίκαιο και έχει ουσιαστικά οδηγήσει στο κλείσιμο όλων των ναυπηγείων της χώρας; Αυτό έχει κάνει πρακτικά.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ταυτόχρονα αυτό που πρέπει να εξετάσουμε είναι πως και υπό ποιες προϋποθέσεις γίνεται ο ανταγωνισμός ξένων συμφερόντων σε σχέση με τα εξοπλιστικά προγράμματα, που δεν έχει μόνο διάσταση οικονομική, αλλά έχει διάσταση στρατηγική, έχει διάσταση σε σχέση με την ξένη εξάρτηση, έχει διάσταση με το ποιες πολιτικές κοινωνικές και κυρίως ποιες δυνάμεις ξένων χωρών αποκτούν συγκριτικό πλεονέκτημα στην περιοχή. Αυτά είναι τα θέματα που πρέπει να δούμε.
Εξετάζοντας, κύριοι συνάδελφοι, την ιστορία των ελληνικών υποβρυχίων θα δείτε ότι μέσα σε αυτήν την ιστορία απεικονίζονται οι ανταγωνισμοί των συμφερόντων γύρω από τα θέματα των εξοπλισμών.
Όταν το 1887 η Ελλάδα αποκτούσε πρώτο υποβρύχιο, αμέσως έσπευσε να εξοπλιστεί και να αποκτήσει υποβρύχιο και η Τουρκία. Δεύτερον, όταν η Ελλάδα αποκτούσε το «Δελφίνι» και το «Ξιφίας», τα πρώτα υποβρύχια με συμφωνία με τους Γάλλους, άρχισε να δημιουργείται ανταγωνισμός εξοπλισμών στην περιοχή. Η Ελλάδα, για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, συνδεόταν με γαλλικά συμφέροντα ναυπήγησης και υποβρυχίων και πλοίων.
Όμως, να μην ξεχνάμε ότι το 1914 ο τότε Βασιλιάς Κωνσταντίνος προσπάθησε να υπάρξει προμήθεια πέντε υποβρυχίων από τον Krupp. Αυτή είναι η εταιρεία της οποίας εξετάζουμε τη δράση της. Στη δεκαετία του 1920 συνεχίστηκε η εξάρτηση από τις γαλλικές κατασκευές για να πάμε το 1958 σε αυξημένο ρόλο των Ηνωμένων Πολιτειών και από το 1968 να αρχίσει η παρέμβαση του γερμανικού παράγοντα με τη HDW. Αυτή είναι η κατάσταση, στην οποία βρισκόταν η ελληνική οικονομία και η ελληνική εξωτερική πολιτική.
Εδώ, μπροστά μας, εξετάζουμε μια σύμβαση που έχει σχέση με την Thyssen-Krupp, αλλά και με τη Siemens. Και επειδή σε αυτήν εδώ τη χώρα ξεχνάμε πραγματικά, θα πρέπει λίγο να ανακαλέσουμε στη μνήμη μας τι είναι αυτές οι εταιρείες και τι ρόλο έχουν παίξει, διότι πλέον έχουν συγχωνευθεί.
Ο Fritz Thyssen ήταν ο βασικός χρηματοδότης των Ναζί από το 1923. Έχει γράψει το περίφημο βιβλίο «Εγώ πλήρωσα τον Χίτλερ», «I paid Hitler». Θα καταθέσω στα Πρακτικά φωτογραφία του εξωφύλλου του βιβλίου, διότι πρέπει να ξέρουμε για τι συζητάμε. Δεν είναι σε ιστορικό κενό αυτή η συζήτηση. Θα καταθέσω, επίσης, φωτογραφίες του Χίτλερ με τον Thyssen. Αυτός, λοιπόν, ήταν ο βασικός χρηματοδότης των Ναζί, για να μπορούν να κινήσουν την πολεμική τους βιομηχανία με τον Krupp, τη μεγάλη εταιρεία που κατασκεύαζε και τα Πάντσερ.
Θα καταθέσω και φωτογραφίες του Χίτλερ με τον Krupp, για να ξέρουμε για τι συζητάμε, τον Krupp τον οποίο οThyssen χαρακτήρισε ως τον σούπερ Ναζί, αυτόν ο οποίος στήριζε τη ναζιστική οικονομία, αυτόν που διοικούσε τις βιομηχανίες, για να αποδειχθεί – επειδή έχουμε και τα νεοναζιστικά φαινόμενα σε αυτήν τη φάση- ποιοι και πώς συνεργάζονταν.
Όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε και τη Siemens, διότι στα υποβρύχια που εξετάζουμε η Siemens είναι υποκατασκευαστής της περίφημης ηλεκτρομηχανής fuel-cell, δηλαδή της κυψέλης καυσίμων με πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα. Να θυμίσουμε, λοιπόν, ότι ο Ζήμενς ήταν ο βασικός χρηματοδότης το 1932 του Χίτλερ. Εδώ, σε σχετική φωτογραφία που θα καταθέσω, είναι το περίφημο λεωφορείο της Siemens το οποίο έχει τις αφίσες του Χίτλερ στην προεκλογική περίοδο του 1932.
Αλλά, η Siemens έχει και μια μικρή λεπτομέρεια: Διατηρούσε στο Άουσβιτς εργοστάσια όπου δούλευαν όσοι είχαν απαχθεί και από την Ελλάδα και από άλλες περιοχές.
Αυτή, λοιπόν, είναι η εταιρεία με την οποία έχουμε να κάνουμε, που έχει συγχωνευθεί η Thyssen, η Krupp και το ποσοστό που έχει η Siemens μέσα στην όλη υπόθεση. Σε αυτήν την κατάσταση βρισκόμαστε. Πρέπει, λοιπόν, να δούμε υπό ποιες προϋποθέσεις και πώς έρχεται, πλέον, ο ξένος παράγοντας, η μεγάλη γερμανική βιομηχανία να αναγκάσει και να πετύχει με αδιαφανείς διαδικασίες συμβάσεις τέτοιες οι οποίες πραγματικά διαλύουν την ελληνική οικονομία, συμβάσεις οι οποίες είναι λεόντειες.
Πρώτη παρατήρηση: Έχετε δει ποτέ σύμβαση για παραγωγή υποβρυχίων ή κατασκευή εξοπλισμών χωρίς να υπάρχει συγκεκριμένη ημερομηνία παραδοτέου έργου – δηλαδή συμβατικό γεγονός, αυτό που λένε milestone - που σημαίνει ότι θα σου δίνω χρήματα κάθε τρεις μήνες υπό την προϋπόθεση ότι κάτι έχεις κατασκευάσει, κάτι έχεις παραδώσει, το έχει ελέγξει το ελληνικό δημόσιο και εν συνεχεία πληρώνεσαι;
Ε, τέτοιες ρήτρες μέσα σε αυτήν τη σύμβαση δεν υπήρχαν. Γι’ αυτό και καταβλήθηκαν ποσά χωρίς να έχουν κατασκευαστεί και παραδοθεί υποβρύχια. Πρόκειται για λεόντεια σύμβαση, κυρίως της HDW, η οποία HDW έχει αφομοιωθεί πλέον από την Thyssen-Krupp.
Επόμενο στοιχείο είναι ότι υπήρχαν αντισταθμιστικά οφέλη τα οποία, όμως, με τη δεύτερη σύμβαση του 2010 εξαφανίστηκαν.
Εδώ, λοιπόν, έχουμε τη HDW να ζητάει από πάνω και τα ρέστα τη στιγμή που προχώρησε η χώρα στην κατασκευή τριών υποβρυχίων συν ένα και το πρώτο υποβρύχιο που έγινε - ο «Παπανικολής» με τα γνωστά προβλήματα - έγινε στο Κίελο. Τα υπόλοιπα σαπίζουν σήμερα στον Σκαραμαγκά. Το κόστος ήταν 2,145 δισεκατομμύρια. Επίσης, υπήρχε άλλη σύμβαση για άλλα υποβρύχια τα οποία έπρεπε να επισκευαστούν, τύπου «209». Εκεί το κόστος ήταν 826 εκατομμύρια.
Δεν έχει πάρει τίποτα η Ελλάδα και έχει πληρώσει μέχρι στιγμής 2 δισεκατομμύρια. Είναι εκτεθειμένη δήθεν συμβατικά, της ζητάνε από πάνω τα ρέστα και ερχόμαστε τώρα εδώ να εξηγήσουμε τι έγινε. Αυτή είναι ηπραγματικότητα.
Αλλά ας πάμε λίγο και στις ευθύνες που υπάρχουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, διότι ο Σκαραμαγκάς είναι το μοναδικό Ναυπηγείο το οποίο έχει τεράστια δυνατότητα κατασκευής-επισκευής πλοίων που δεν μπορούν να το ανταγωνιστούν άλλες δεξαμενές. Η μόνη που θα μπορούσε είναι τα Ναυπηγεία της LISNAVE στην Πορτογαλία. Γι’ αυτό και είχε λόγο ο Μπαρόζο να βάλει σε καραντίνα τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, διότι εκεί, μπορούν να κατασκευαστούν πλοία 250 μέτρων, στον Σκαραμαγκά, απ’ ό,τι με έχουν ενημερώσει, 300 μέτρων. Άρα, λοιπόν, κλείνοντας ο Σκαραμαγκάς για εμπορική δράση, επί της ουσίας κερδίζουν άλλα ναυπηγεία και αυτό πρέπει να το δούμε.
Και η απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης που εκδόθηκε στις 28 Φεβρουαρίου λέει τρία πράγματα και απευθύνομαι προς το Υπουργείο για να το καταλάβει. Πρώτον, η Συνθήκη θεωρεί ότι κάθε κράτος-μέλος μπορεί να λάβει τα αναγκαία μέτρα για την προστασία των ουσιωδών συμφερόντων της ασφάλειάς του, τα οποία συναρτώνται με παραγωγή ή εμπορεία όπλων, πυρομαχικών και πολεμικού υλικού. Πρέπει να τελειώνει το καλαμπούρι και το παραμύθι που έχει σχέση και με τα ΕΑΣ. Κάθε χώρα κυριαρχικά προσδιορίζει ποιες είναι οι αμυντικές της ανάγκες και διαμορφώνει όποια αμυντική βιομηχανία θέλει εκεί.
Δεύτερον, στα υπόλοιπα μη στρατιωτικά προϊόντα πρέπει να ισχύσει ο ανταγωνισμός, αλλά για το Σκαραμαγκά λέει η δικαστική απόφαση ότι προβλέφθηκε το ποσοστό 25%-75%, δηλαδή 75% στρατιωτικές δραστηριότητες και 25% μη στρατιωτικές δραστηριότητες. Άρα, υπάρχει η δυνατότητα ακόμη και στο πλαίσιο αυτής της απόφασης να γίνουν κινήσεις. Υπάρχει, λοιπόν, τεράστια ευθύνη και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ελληνικής πολιτείας.
Συμπερασματικά, απ’ αυτήν την Εξεταστική Επιτροπή, που πιστεύουμε ότι πρέπει να γίνει, πρέπει να αναδειχθούν όλα τα ζητήματα που έθεσα στην αρχή και πρέπει να δούμε τις συγκεκριμένες από εκεί και πέρα και πολιτικές και ενδεχόμενα, αν υπάρχουν, ποινικές ευθύνες στο χειρισμό των συγκεκριμένων συμβάσεων, διότι κατεβλήθησαν ποσά, δεν παρελήφθη υλικό, υπάρχουν υποβρύχια που σαπίζουν και που κάποιος πρέπει να λογοδοτήσει γύρω από τα ζητήματα αυτά.
Επομένως, όλα τα κυρίαρχα ζητήματα μπορούν και πρέπει να συζητηθούν με αφορμή αυτήν την Εξεταστική Επιτροπή. Εμείς έτσι το βλέπουμε και νομίζω ότι όσοι δεν έχουν καμία ευθύνη, δεν έχουν τίποτε να φοβούνται γύρω από το ζήτημα αυτό. Θα πρέπει να φοβούνται αυτοί, οι οποίοι πράγματι ενέχονται γύρω από σκάνδαλα. Και μην ξεχνάμε ότι με αφορμή και τα αντισταθμιστικά οφέλη, αλλά και τις σχέσεις και συμβάσεις της Ελλάδας με τα γερμανικά συμφέροντα, ήδη έχουμε καταδικαστική απόφαση του Τσοχατζόπουλου και είναι μία ανοιχτή διαδικασία ελέγχου γύρω από τα θέματα αυτά.
Επομένως, ψηφίζουμε, στηρίζουμε την πρόταση για τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής, για να δει ο ελληνικός λαός πραγματικά τι έχει συμβεί γύρω από το ζήτημα αυτό, αλλά κυρίως για να βγάλει τα συμπεράσματά του για το πώς η Ελλάδα μπορεί να προχωρήσει κυρίαρχα και ανεξάρτητα.
Ευχαριστώ.
