Καθώς η χώρα βυθίζεται στην υπερχρέωση, οι Γερμανοί ενεργοποίησαν ήδη το αρχικό τους σχέδιο, την ένταξη της Ελλάδας σε καθεστώς «ελεγχόμενης πτώχευσης».
Παρά τη συμφωνία για το νέο πακέτο διάσωσης των δανειστών της Ελλάδας, στους κύκλους της πολιτικής «αλήτ» της Γερμανίας συζητείται όλο και πιο έντονα το σενάριο περί «ελεγχόμενης πτώχευσης» – ή, αλλιώς, «συντεταγμένης πτώχευσης» – της χώρας μας.
Έτσι, η Γερμανία, έχοντας διασφαλίσει μέσα από τη νέα συμφωνία των 130 δισ τα δικά της συμφέροντα, δεν έχει πλέον ιδιαίτερη αντίρρηση σε κάποια φάση και, μάλιστα, μετά το τέλος του Ιουνίου του 2012 να οδηγήσει τη χώρα μας είτε σε «ελεγχόμενη πτώχευση», μέσα από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ΕΜΣ), είτε ακόμη και σε «ασύντακτη πτώχευση» και σε έξοδο από το ευρώ.
Η διαδικασία «ελεγχόμενης πτώχευσης» θεσμοθετήθηκε το Μάρτιο του 2011 με τη σχετική απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για αναθεώρηση της Συνθήκης της Λισαβόνας. Το βασικό θεσμικό εργαλείο για την υλοποίηση της «ελεγχόμενης πτώχευσης» είναι ο ΕΜΣ.
Και νέα ενίσχυση του ΕΜΣ
Είναι χαρακτηριστικό ότι, ενώ στη χώρα μας πολιτικός κόσμος και media είχαν επικεντρωθεί στο νέο πακέτο δήθεν διάσωσης της Ελλάδας, στις Βρυξέλλες, με τη συμμετοχή και της ελληνικής πλευράς, υπεγράφη στις 2 Φεβρουαρίου του 2012 η νέα συνθήκη για τη θέσπιση του ΕΜΣ. Ως γνωστόν, το σχετικό κείμενο της αρχικής συνθήκης του ΕΜΣ υπεγράφη τον Ιούλιο του 2011.
Καθώς, όμως, η κρίση χρέους άρχισε να εξαπλώνεται δραματικά και στις άλλες χώρες της Ευρωζώνης, το γερμανογαλλικό διευθυντήριο προχώρησε σε διαπραγματεύσεις για την περαιτέρω ενίσχυση του ΕΜΣ, προκειμένου να μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την περίπτωση ενδεχόμενης «συντεταγμένης» ή ακόμη και «ασύντακτης» πτώχευσης μιας χώρας της Ευρωζώνης.
Κι ενώ αρχικά η πρόβλεψη ήταν ο ΕΜΣ να τεθεί σε λειτουργία από τον Ιούλιο του 2013, τώρα επισπεύδεται η ενεργοποίησή του για τον Ιούλιο του 2012.
Με τη νέα Συνθήκη για τον ΕΜΣ ενισχύονται τα εργαλεία αντιμετώπισης της κρίσης χρέους των χωρών της Ευρωζώνης και διασφαλίζεται μια νέα γραμμή άμυνας για τις δανείστριες χώρες της.
Έτσι, όπως αναφέρεται επισήμως, ο ΕΜΣ, με σημερινή, μέγιστη κοινή δανειοδοτική ικανότητα της τάξης των 500 δισ. ευρώ, «θα διαθέτει ευρύ φάσμα εργαλείων. Θα δύναται να παρέχει δάνεια στα μέλη του, να παρέχει προληπτική χρηματοδοτική συνδρομή, να αγοράζει ομόλογα δικαιούχων κρατών-μελών στην πρωτογενή και δευτερογενή αγορά και να παρέχει δάνεια για την αναδιάρθρωση των κεφαλαίων των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.
Οι γερμανικοί σχεδιασμοί για «ελεγχόμενη πτώχευση» της Ελλάδας
Η ένταξη της Ελλάδας σε καθεστώς «ελεγχόμενης πτώχευσης» αποτελούσε ευθύς εξαρχής στρατηγική των Γερμανών.
Έτσι, στις 15 Ιουλίου του 2010, σε ομιλία μας στο Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών, είχαμε επισημάνει ότι στόχος των δανειστών μας ήταν η υπερχρέωση της Ελλάδας και η εν συνεχεία ένταξή της σε καθεστώς «ελεγχόμενης πτώχευσης», προκειμένου να μπορέσουν με τον τρόπο αυτό οι δανειστές να λεηλατήσουν τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας.
Προχώρησαν, όμως, όπως αποκάλυψε το Spiegel και στην εκπόνηση ενός «plan B», σε περίπτωση πτώχευσης της χώρας μας. Με δύο σενάρια, μάλιστα: πτώχευση της Ελλάδας και παραμονή της στο ευρώ και πτώχευση της Ελλάδας και έξοδός της από το ευρώ (Ημερησία, 12/9/2011, σελ. 10).
Έτσι, καθώς η χώρα μας βυθίζεται συνεχώς στην ύφεση και την υπερχρέωση, οι Γερμανοί ενεργοποίησαν ήδη από τον περασμένο Ιούλιο το αρχικό τους σχέδιο, δηλαδή την ένταξη της Ελλάδας σε καθεστώς «ελεγχόμενης πτώχευσης».
Στο πλαίσιο αυτό, ο επικεφαλής των Φιλελευθέρων Δημοκρατών, αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας, Φίλιπ Ρέσλερ, δήλωσε ότι «για να σταθεροποιηθεί το ευρώ, δεν μπορούν να υπάρχουν πλέον “ταμπού”», θέτοντας ζήτημα «ελεγχόμενης πτώχευσης» της Ελλάδας, «εάν υπάρξουν τα απαραίτητα εργαλεία» (Ημερησία, ό.π.).
Λίγους μήνες λοιπόν μετά, τα εν λόγω εργαλεία δημιουργήθηκαν. Και είναι ο ενισχυμένος ΕΜΣ ο οποίος φιγουράρει ότι μπορεί να διασφαλίσει όχι μόνο την πλήρη επιβολή των δανειστών επί της χώρας μας, αλλά και την άμυνα της Γερμανίας και των λοιπών δανειστριών χωρών, σε περίπτωση που, παρά τους σχετικούς σχεδιασμούς, δημιουργηθεί εμπλοκή και η Ελλάδα οδηγηθεί σε «ασύντακτη πτώχευση» και σε έξοδο από το ευρώ.
Οι δανειστές σχεδιάζουν, όμως, χωρίς τον ξενοδόχο, δηλαδή τον ελληνικό λαό, ο οποίος δείχνει αποφασισμένος να υποστηρίξει εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις που μπορούν να του εγγυηθούν ότι θα προχωρήσουν – χωρίς μισόλογα και παρελκυστικές τακτικές – σε μονομερή διαγραφή του επονείδιστου χρέους. Τότε ο ΕΜΣ θα βρεθεί αντιμέτωπος με τις αγορές και θα πρέπει να αποδείξει κατά πόσο είναι ικανός να αποτρέψει μια «συντεταγμένη» ή «ασύντακτη» πτώχευση των δανειστών μας.
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Επίκαιρα
